Als een van haar laatste daden dicteert een drieënnegentigjarige vrouw het relaas van de belevenissen van haar moeder in ‘14-‘18 en dat van haarzelf tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Sommigen vinden het een blijk van hoogmoed, anderen van onverschilligheid of verbittering.

In alle geval: dat ze zich omdraait en uit de straat verdwijnt zonder omkijken, is wat de meesten zich als laatste beeld van Anna Verduyn zullen herinneren.

En toch... Anna zou een van de vele onbekende heldinnen kunnen zijn die beide wereldoorlogen hebben meegemaakt.

Eind 1917 wordt ze opgepakt als spionne en ter dood veroordeeld. Ze komt op een onwaarschijnlijke manier vrij.

In 1940 roept een kapitein van het Kriegsgericht in Antwerpen haar bij hem en snauwt: “Wij hebben nog een rekening te vereffenen Frau Verduyn!”
‘De verdwijning van Anna Verduyn’ is gebaseerd op ware feiten.